Pistlar

Fimmtudagur, 11.9.2025

Framtíðin snýst ekki um dans á nálaroddi, heldur um samstöðu

Nýjustu fréttir frá Bandaríkjunum eru sársaukafullar: áhrifamaðurinn og íhaldsleiðtoginn Charlie Kirk var skotinn til bana á opinberum fundi í Utah Valley. Donald Trump forseti minntist hans og fyrirskipaði að fána Bandaríkjanna skyldi flaggað í hálfa stöng um gjörvallt landið vegna voðaverksins. Fyrrverandi forsetarnir Obama og Biden fordæmdu einnig morðið. Obama sagði að „líf sem lofað hafði svo miklu var tekið frá okkur með ofbeldisfullum og tilgangslausum hætti.“ Biden lýsti því yfir að „árásin á Kirk væri árás á lýðræðið sjálft“ og hvatti þjóðina til samstöðu í sorginni.

Vísindin staðfesta að mannkynið á sameiginlegan grundvöll: við þurfum öll öryggi, félagsleg tengsl og traust. Þegar slíkt ofbeldi á sér stað raskast þessi undirstaða og samfélagið veikist. Trú og siðfræði tala á sama hátt um að samstaða, samkennd, fyrirgefning og kærleikur séu ekki aðeins dyggðir heldur lífsnauðsynlegar forsendur þess að samfélög geti dafnað.

Ofbeldi, hatursorðræða og sundrung ýta undir einangrun og ótta. Við lokum okkur inni í eigin hlekkjum, fyllumst reiði og gremju. En þegar leiðtogar koma saman í sorg og krefjast réttlætis – ekki í hefndarhug og án þess að kynda undir hatri – þá skapast rými fyrir samstöðu og lækningu. Það sem skiptir máli er ekki að svara ofbeldi með ofbeldi heldur að sýna að önnur leið sé möguleg: samtal, hlustun og skilningur.

Framtíðin getur ekki snúist um dans á nálaroddi, að halda jafnvægi á brún ofbeldis, sundrungar og ótta. Hún verður að byggjast á samstöðu. Þegar vísindi og trú sameinast um að leggja áherslu á kærleika, fyrirgefningu og mannlega reisn, skapast möguleiki á nýjum veruleika. Ef við veljum lífið og samveruna – ekki aðeins í sorg heldur líka í því að opna okkur fyrir þeim sem leggja annan skilning í tilveruna en við, jafnvel þeim sem hata okkur eða hafa gert okkur rangt til – þá getum við byggt samfélag sem ekki aðeins lifir heldur dafnar.